Trekken langs Trollveggen en Trollstigen

Op 23 januari 1904 stak er een zware westerstorm op voor de kust van Ålesund, de houten huizen van de stad  schudden op hun grondvesten. In een van de huizen viel daardoor een brandende olielamp op de houten vloer. Het vuur dat daardoor ontstond verspreidde zich razendsnel over Ålesund en na 16 uur had de vlammenzee 850 huizen in de as gelegd en 10.000 van de 12.000 inwoners dakloos gemaakt.

De Duitse keizer Wilhelm II, een fan van Noorwegen en bevriend met de burgemeester, stuurde zodra hij het hoorde schepen met hulpgoederen en bouwmaterialen naar Ålesund. De in het buitenland studerende Noorse architecten kwamen in allerijl terug naar Noorwegen en bouwden een nieuw Ålesund op, geheel in de heersende bouwstijl van die tijd: ‘Art Nouveau’ of ’Jugendstil’.

Ålesund, de plek waar ons schip vandaag (woensdag) lag, is dus een stadje waarvan het oude gedeelte nog steeds ‘Art Nouveau’ uitstraalt. Daarvan hebben we pas op het eind van de dag wat gezien, want zodra de Rotterdam aan wal lag, moesten we op zoek naar de plaats waar onze excursiebus voor vandaag vertrok. Natuurlijk gingen we eerst naar de verkeerde plek, waar een man ons vertelde dat we bij een andere maatschappij moesten zijn (nadat we eerst een tijd hadden gewacht totdat zijn computer goed  was opgestart). Toen we de juiste bus gevonden hadden, waren we de laatsten en kwamen op de enig overgebleven plaats terecht. (Dat is het risico dat je loopt als je een excursie boekt die niet door de HAL (Holland America Line) georganiseerd wordt, maar je bent wel een stuk goedkoper uit.

De tocht voerde ons over de drie eilanden waarop Ålesund gebouwd is naar het vasteland van Noorwegen, langs prachtige fjorden, door tunnels (de langste was 6,6 km lang) en over een brug over het Tresfjord, naar het trollengebied.

De trol wordt hier toeristisch uitgebuit. Overal langs de weg staan beelden van trollen, groot en klein, van hout of van steen. Het strelen van de neus van een trol brengt geluk. De bijna verticale, 1000 meter hoge, bergwand rechts van de weg wordt Trollveggen (trollenmuur) genoemd en we worden door de gids aangemoedigd om te proberen gezichten van trollen te ontwaren in de bergwand.

Na de lunch aan de voet van Trollveggen (er zijn daar een hoop kleine trolletjes te koop) op weg naar Trollstigen oftewel het Trollenpad. Trollstigen is een deel van weg nr 63 die van Åndalsnes naar het zuiden loopt (voor de mensen die het op willen zoeken) en voert via een flink aantal haarspeldbochten naar 830 meter hoogte. De smalle weg, waar campers (bobils in het Noors) en bussen op elkaar moeten wachten, voert langs en over een prachtige waterval. Boven aangekomen zijn we uitgestapt op een groot parkeerterrein en gewandeld naar de uitzichtpunten, vanwaar je de waterval van bovenaf kunt bekijken en zicht hebt op de weg waarlangs je naar boven bent gekomen. Verder verwijs ik naar de foto’s.

Na een veel minder spectaculaire afdaling aan de andere kant van Trollstigen, maar door een prachtig gebied, kwamen we weer op de ‘highway’ (een tweebaansweg met een maximumsnelheid van 80 km/u) terug naar Ålesund, waar we tot slot nog een rondrit kregen langs de al genoemde Art Nouveaugebouwen.

Uitgeput na een acht uur durende tocht, met een uitstekende uit Nederland afkomstige vrouwelijke gids (het enige minpuntje was, dat ze bij het zien van schapen?! bijna hysterisch werd), lagen we vrij vroeg in bed.