Dwalen door een dorp dat drijft op dollars

Als je Boca da Valeria op Google Maps probeert te vinden, dan lukt dat niet. Volgens de informatie in onze reisgegevens ligt het tussen Santarém en Parintins aan de monding (Boca=mond) van de Valeria. Ook de Valeria is onvindbaar. Ik heb bij de voorbereiding van de reis met Google Maps de hele rivieroever tussen Santarém en Parintins afgezocht, maar niets gevonden (volgens de scheepsgegevens liggen we nu 2 graden 27' 00'' ZB en 56 graden  27' 42" WL). 

Dit volgens Google Maps niet bestaande dorpje hebben we vandaag bezocht. Het bestaat uit een paar huizen (uiteraard op palen), een kerkje met bijbehorend torentje (in aanbouw), een schooltje en een bar. Het heeft normaal gesproken zo'n 60 inwoners, maar als zo'n schip als het onze voor het dorpje voor anker gaat, stromen uit de omgeving allerlei mensen toe, zodat wij verwelkomd werden door meer dan 200 mensen, voornamelijk kinderen.

Zelfs voordat de tenderboot vertrok vanaf het schip lag er naast de tender al een kano, met een kind van een jaar of vier aan boord dat een luiaard (geen luipaard) op schoot had. Als we daarvan een foto zouden maken, zo hadden wij in de informatie op internet al gelezen, zou er onmiddellijk een hand verschijnen, waarin dan één dollar gedoneerd moest worden. We waren dus al, als echte toeristen, op pad gegaan met een aantal losse dollarbiljetten op zak.

Aan de oever lag een overdekte aanlegplaats voor de tender en daarna begon het onverharde en ongelijke pad naar het dorpje. Langs het begin van het pad stond een hele schare kinderen, (zoals bij de uitgang van Albert Heijn als die weer een of andere actie met plaatjes heeft, maar dan 5x zoveel) bijna allemaal verkleed als indiaantjes, met een of ander beest aan een touwtje (luiaard, iguana, parkieten of ander gevogelte). Foto één dollar, en ook wilden ze wel met je hand in hand lopen voor één dollar. Ze pakten je allemaal bij je armen. Mieke wilde gelijk terug naar het schip...

Ik heb me echt als een toerist gedragen: ik heb negen dollar uitgedeeld en evenzovele foto's gemaakt. Ik heb daar een tweeslachtig gevoel over, van de ene kant geneer ik me dat ik me zo gedraag, van de andere kant is dit wel een belangrijke inkomstenbron voor deze mensen. Als er 700 mensen aan land komen en allemaal gemiddeld 20 dollar uitgeven (Amerikanen zijn wat vrijgeviger) is er toch 14.000 dollar verdiend (ik denk dat dit een voorzichtige schatting is). Het is alleen te hopen dat de mannen dit geld niet gaan uitgeven in de bar. 

Na een uurtje rondgelopen te hebben, waarbij we ook nog een lekker regenbuitje over ons heen kregen, hadden we wel genoeg gezien en hebben we de koelte van het schip weer opgezocht. Tussen haakjes: het rivierwater heeft een temperatuur van 31 graden! De lucht is over het algemeen nog wat warmer.

Nu zijn we op weg naar Manaus, waar we twee dagen blijven!