Even over de evenaar

Zondagochtend half zeven passeerden we de evenaar. We waren wakker, maar we hebben geen lijn gezien. Op deze plek op aarde loopt de evenaar precies door Macapá, een vrij grote, maar naar het schijnt ook vrij gevaarlijke stad. In Macapá is een voetbalstadion gebouwd dat deels op het noordelijk en deels op het zuidelijk halfrond ligt (of de evenaar precies over de middellijn loopt weet ik niet). De stad zelf hebben we alleen van een afstand gezien, ondanks het feit dat het schip er een paar uur voor anker heeft gelegen. De Braziliaanse autoriteiten hadden op zondagmorgen kennelijk niet zoveel zin om alle douanezaken m.b.t. de Prinsendam snel af te handelen. Nadat er ook nog een loods aan boord was gekomen, konden we verder.

Het is nu twee dagen geleden dat we van Duivelseiland vertrokken. De eerste dag zijn we langs de kust van Zuid-Amerika gevaren tot aan de (ongeveer 40 km brede) monding van de Amazone. Dat je bij de rivier was aangekomen was eigenlijk alleen te zien aan de kleur van het water. Het was nu veel bruiner dan voorheen. Het binnenvaren van de delta van de Amazone gebeurde 's avonds (of 's nachts?) Het was in ieder geval donker, en dan bedoel ik écht donker, zodat we daarvan niets gezien hebben. Waar we op de rivier zitten is dan alleen te zien op kanaal 40 van de televisie in de hut, waar steeds de actuele navigatie-informatie staat (zo zitten we nu, scheepstijd 10.00 pm, 01 45' 07'' graden ZB en 33 10' 60'' graden WL, we varen met een snelheid van 17,9 knopen, bijna pal naar het westen, langs een paar eilandjes in de rivier)

Dat de delta van de rivier een grillig geheel vormt, met veel vertakkingen, weten we dus alleen van de kaart, misschien komen we er - op de terugweg - overdag doorheen.

Vanochtend, toen we wakker werden, voeren we op een brede rivier, de beide oevers lagen wel een eind uit elkaar, maar waren goed zichtbaar. Er zijn eigenlijk alleen maar allerlei schakeringen groen te zien van de bomen langs de kant; af en toe stroomt er een riviertje bij, vertakt de Amazone zich, of is er een meertje of eiland te zien. Tot aan Macapá (en daarna) was er nauwelijks sprake van enige bebouwing. (Ook 's avonds is er nergens licht te bekennen, de lichten díe je tegenkomt zijn meestal van andere schepen)  

Morgen gaan we voor anker bij Alter do Chao en daar zetten we voor het eerst deze reis voet op Braziliaanse bodem. Morgen komen ook de foto's.