Mondkapjes Mania

Vandaag zijn we aan boord gegaan van het nieuwste schip (2021) van de Holland America Line (HAL), de Rotterdam. We hebben nog nooit zo’n rustige inscheping meegemaakt. We hoefden nergens te wachten. Niet bij de controle of je alle vereiste prikken en testen had gehad, niet bij het inchecken, niet bij de security (wat een verschil met Schiphol!) en niet bij het aan boord gaan.

Tussen haakjes: als je geen negatieve testuitslag kon overleggen, kon je je daar alsnog laten testen à €60 pp (en naar we gehoord hebben was dat niet meer dan een veredelde zelftest). Wij hadden ons zaterdag in Spijkenisse laten testen.

Dan de mondkapjes. We zijn intussen alweer helemaal gewend aan een leven zonder mondkapje. Hier gingen we een stap terug in de tijd. Bij het inchecken was een mondkapje verplicht. Aan boord draagt al het personeel een mondkapje en wordt dat geadviseerd voor de gasten als ze door het schip lopen. Ik schat dat de helft van de gasten zich eraan houdt. Als je het personeel vraagt: ‘moet ik hier een mondkapje op’ (want dat heb je zo’n eerste dag natuurlijk wel bij je), krijg je meestal als antwoord dat dat niet hoeft. Tegenstrijdige signalen dus. Ik schat zo in dat over een paar dagen nog maar een paar gasten mondkapjes zullen dragen.

We hadden de indruk dat het schip niet helemaal vol is, misschien zelfs maar half vol. De cabinboy bevestigde dat. Er zijn maar 1100 passagiers aan boord (max 2600). Vorige week waren er nog 2200. Misschien dat het feit dat een aantal havens uit het oorspronkelijke reisschema verdwenen zijn (St.Petersburg! Helsinki en Tallinn) mensen ervan weerhouden heeft deze cruise te maken of ze hebben hem om die reden geannuleerd. Waarschijnlijk hebben wíj daarom zo goedkoop kunnen boeken.

Een van de leuke dingen van zo’n cruise vinden wij ook het kennismaken met andere mensen. Daarom zitten wij dan ook tijdens het diner vrijwel nooit (of we moeten erg moe zijn) aan een tafel met z’n tweeën. Vandaag hebben we gegeten met twee Amerikaanse echtparen (uit Dallas en Seattle) en een Australisch paar. Door ervaring wijs geworden stellen we geen vragen meer over politiek (hoewel ik dat best interessant vind). Als je ruziemakende Amerikanen aan tafel hebt gehad (vóór en tegen Trump) of ruziemakende Britten (vóór of tegen Brexit), doe je dat geen tweede keer. Ruziemakende Amerikanen zijn trouwens erger dan ruziemakende Britten (die blijven beleefder).

Amusant (voor ons Hollanders) blijft hoe Amerikanen hun bestek hanteren. Gegeten wordt met de vork in de rechterhand. De linker zit ergens onder tafel. Als er een stuk vlees gesneden moet worden, verschijnt de linkerhand boven tafel, de vork verhuist van rechts naar links, met het mes rechts wordt er gesneden. Als dat naar tevredenheid is afgerond, gaat de vork weer naar rechts en verdwijnt de linkerhand weer onder tafel.

Tot zover de belevenissen op de inschepingsdag. Morgen een hele dag op de Noordzee, dinsdag staat Oslo op het programma.

Mieke: Ik heb al weer heerlijk op het balkon gezeten, ik moest echt de schaduwkant opzoeken, het werd te warm in de zon. Maar heerlijk lezen met het geluid van de zee en het uitzicht over de wijde wateren, nauwelijks golven, dat is helemaal mijn ding, daar doe ik het voor!!

PS Voor degenen die ons voor het eerst volgen: de verslagen van twee eerdere reizen kun je ook nog teruglezen. Bovenaan deze bladzijde (onder de foto) staat Scandinavië 2022, als je op het pijltje (v) ernaast klikt zie je de twee andere reizen (Noord-Europa 2019 en Amazone 2018)