Cruisen in comfort

We zouden er aan kunnen wennen. Het is alsof je een golden ticket hebt gewonnen..

Nu is onze keycard al bijna een golden ticket, want het heeft een goudkleurig randje. En dat levert ons allerlei voordelen op: we hebben een hele luxe hut (2x de oppervlakte van een gewone balkonhut, we hebben een eigen lounge (alleen toegankelijk voor mensen zoals wij nu kennelijk zijn), met daarin onze eigen ‘butler’ (officieel heet het een conciërge) die ons met alles kan helpen waar we anders voor in de rij moeten staan bij de officiële ‘guest services’ desk. De lounge is voorzien van een luxe koffieapparaat en er staan allerlei snacks. We mogen luxe ontbijten in de ‘Pinnacle grill’, waar de dienstdoende ober bijna als een knipmes voor ons boog toen hij onze golden tickets ontwaarde. (Dat mensen daar kunnen ontbijten wordt niet in het officiële programma vermeld, het is alsof je tot een geheim genootschap behoort.) Als we moeten tenderen, hoeven we bij de tenderboot alleen maar met ons gouden pasje te wuiven en we worden met voorrang toegelaten. Eigenlijk voelt het heel apart.

Hoe is het zo gekomen?

In september vorig jaar kregen we deze cruise aangeboden met een ‘vroegboekkorting’ (met allerlei extra’s: servicekosten inclusief, gratis internet en een drankenpakket). De aanbieding was zó goed dat we geen nee konden zeggen.

Een paar weken geleden kregen we een ‘upgradeaanbieding’: met een bijbetaling konden we de hut krijgen die we nu hebben met alle voordelen die daarbij horen. Dit was dé kans voor ons om dit eens mee te maken. En dat voor één vierde van de prijs die we normaal voor zo’n hut zouden moeten betalen (en dan is daar ook nog eens de terugvlucht Boston-Amsterdam  bij inbegrepen)

Ik denk wel dat zo’n ‘Neptune Suite’ (de op één na meest luxe hut aan boord) éénmalig is. De normale prijs van zo’n hut vinden wij veel te hoog. Dus tenzij we weer een aanbieding krijgen…

Toen wij gisteren uit Rotterdam vertrokken, vertrokken wij uit Rotterdam. Met uitzicht op de prachtige skyline, zijn we via de Nieuwe Waterweg bij Hoek van Holland de wildklotsende Noordzee opgevaren.

Inmiddels is het weer ‘schuifelen op een schommelend schip’. We hebben vannacht een vrij woelige zee onder ons gehad en ook nu gaat het nog behoorlijk op en neer. We zitten ten westen van het zuiden van Noorwegen en de kapitein heeft ons zojuist beloofd dat we binnenkort in rustiger vaarwater gaan komen.  

Vanavond staan de ‘Dutch Tenors on World stage’, we gaan even kijken en als we het niks vinden zijn we, zoals gebruikelijk, snel weer terug in onze hut.

Morgen als we wakker worden ligt het schip aan de kade in Måløy.